Prowadzący: Zygmunt Sitko
Badanie Fizykalne część II
SKÓRA
Prezentowany w poprzedniej części ogólny wywiad z pacjentem, podlega uszczegółowieniu w stosunku
do części ciała, co do której pacjent podaje dolegliwości lub sami stwierdzamy zmianę.
Pamiętamy, że skóra zbudowana jest z naskórka, skóry właściwej oraz tkanki podskórnej. Skóra otacza ochronną powłoką całe nasze ciało, na jej powierzchni mogą pojawiać się różnorodne zmiany dotyczące:
zabarwienia, ciągłości, elastyczności itp. Należy pamiętać, że czasami zmiany stwierdzane na powierzchni skóry odzwierciedlają proces chorobowy toczący się wewnątrz organizmu; mogą im towarzyszyć: swędzenie, dolegliwości bólowe lub wysięk. Poddając ocenie skórę powinniśmy zawsze brać pod uwagę stan paznokci oraz
włosów, jako wytworów powierzchownej warstwy skóry tj. naskórka.
W trakcie badania fizykalnego skóry, należy zachować następującą kolejność postępowania:
1/ Wywiad - uzupełniany o kwestie pominięte przy wywiadzie ogólnym oraz mające wpływ na obraz
skóry. Ważnymi odnośnikami są: wiek, rasa i płeć osoby badanej.
Zadając pytania pamiętajmy o zasadach podanych przy „ocenie głównej dolegliwości” to jest:
• czy pacjent stwierdza zmiany w badanym obszarze,
• umiejscowienie,
• charakter,
• wielkość,
• przebieg,
• okoliczności,
• czynniki nasilające lub łagodzące,
• objawy towarzyszące.
Uwaga !
Uzyskane informacje należy umieścić w czasie /dni, tygodnie, miesiące lub lata/ oraz czy istnieje związek z porą roku, podróżą /np. tropiki/, leczeniem, wykonywanym zawodem, menstruacją, ciążą,
używanymi kosmetykami lub środkami higieny osobistej.
2/ Obserwacja - dokonywana w odniesieniu do całej powierzchni ciała, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc podawanych jako zmienione przez pacjenta. Do prawidłowego przeprowadzenia tej części badania, wskazane jest dobre oświetlenie - najlepiej naturalne
W ocenie bierzemy pod uwagę
1/ zabarwienie - odnotować należy umiejscowienie obszarów o zwiększonej lub zmniejszonej pigmentacji.
Sinica, bladość lub zażółcenie są dla nas sygnałem o toczącym się w organizmie procesie chorobowym.
2/ uszkodzenia i zmiany - ważna jest ich lokalizacja /możliwa do określenia czy uogólniona/, układ /liniowy,
zgrupowany lub w obrębie dermatomu/, rodzaj /plamka, krosta, pęcherz, guz/ oraz kolor /jeden czy wielość/.
Zmiany pierwotne - uszkodzeń skóry - powstają w zdrowej uprzednio skórze:
• Plamka - zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej przestrzeni, płaska i nie badalna palpacyjnie,
• Pęcherzyk - drobny wykwit - do 0,5 cm. - wyniosły ponad powierzchnię skóry, wypełniony płynem wysiękowym, kształtu okrągłego lub owalnego,
• Pęcherz - większy od pęcherzyka, wykwit skórny; powstający szybko wskutek silnego naporu płynu wysiękowego,
• Grudka - wykwit, wyraźnie odgraniczony, dość spoisty, wielkości do 0,5 cm., różnego kształtu i barwy,
• Krosta - drobny, wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, wielkości od główki szpilki do ziarna fasoli, przeważnie okrągły, wypełniony ropą,
• Guzek - wyniosły nad powierzchnię skóry wykwit, podobny do grudki ale od niej większy,
• Guz - każdy, dający się wykryć klinicznie nadmiar tkankowy, może mieć charakter nowotworowy łagodny lub złośliwy; wielkość większa od orzecha laskowego.
Zmiany wtórne uszkodzenia skóry - spowodowane rozwojem zmian pierwotnych:
• Owrzodzenie - ograniczone ubytki błony śluzowej lub skóry spowodowane działaniem uszkadzających czynników mechanicznych, fizycznych, chemicznych lub zaburzeniami w ukrwieniu,
• Pęknięcie - linijny ubytek naskórka i skóry, występujący w miejscach gdzie skóra jest napinana lub rozciągana. Jego głębszą odmianą jest rozpadlina.
Cechy charakterystyczne dla zmian nowotworowych skóry:
A - Asymetria
B - Border /Granica/
C - Color /Kolor – wielość kolorów/
D - Diameter /Średnica - powyżej 0,6 cm./
E - Elewejszyn /Uniesienie nad skórę/
3/ Badanie Palpacyjne - obejmuje: